ԻՄ ԿՏԱԿԸ 5.

Ուժեղին հետո մահակ են սարքում:

Ուժեղն ի՞նչ անի - խեղճերն են սարքում:

Մահակ են սարքում՝ ուժեղի գխին,

Բայց այն ուժեղի, որ նոր է եկել:

Դու, հարազա՜տըս, որ գալու ես դեռ,

Պաշտպանի՛ր հորըդ,

Որ չխեղճանա խեղճերի կողմից:

Եվ դա կարող ես անել շա՛տ դյուրին:

Հենց որ ինձանից խարազան շինեն՝

Մեջք ու թիկունքիդ,

Հենց որ քո գլխին ինձ դարձնեն մահակ,

Հենց որ խուփ դարձնեն քո բերնին,

Գիտցի՛ր,

Որ դո՜ւ ես կյանքում իմ հարազատը,

Որ իմը դո՛ւ ես,

Հենց դո՛ւ ես ու կաս,

Ու եթե հայրըդ ապրելիս լիներ,

Կյանքում կլիներ քեզ հետ միասին՝

Ընդդեմ խեղճերի,

Որ իմ անունով

Հիմա ջանում են բերանըդ փակել:

20.XII.1959թ.

Թիֆլիս

(«Գիրք մնացորդաց» շարքից)