ԻՄ ԿՏԱԿԸ 1.

Այս ահեղ դարը ինքը ինձ ծնեց

Եվ... քանի՜ անգամ կործանել ջանաց,

Բայց - կեցցե՜մ թող ես

Ու թող նա՛ կեցցե -

Չկարողացավ կործանել:

Ջանաց

Իր ա՛յն աչքաբաց բիճերի ձեռքով,

Որ նրա աչքի յուղն էին կերել

Եվ ուզում էին ինձ՝ հարազատիս,

Խորթ ցույց տալ նրան...

19.XII.1959թ.

Թիֆլիս

(«Գիրք մնացորդաց» շարքից)