ԵՐԳՈՂ ՆՅՈՒԹԸ

Եվ ի՞նչ ես դու:

Զարմանալի՜ երևույթ ես...

Երբ չես երգում՝

Եթե անգամ

Մարմարակերտ սյուն ու մույթ ես՝

Ուսիդ չկա

Կամա՛ր, ճակա՛տ.

Փլատակված սարավույթ ես:

Զարմանալի՜ երևույթ ես: 

Երբ չես երգում՝

Լոկ շնչելու,

Կամ մնջելու,

Լոկ տանջվելու,

Կամ տանջելու,

Սովորական սովորույթ ես:

Հե՛նց երգեցիր՝

Նույնն ես կարծես,

Բայցևայնպես տեղն ու տեղը

Մի՛շտ նորույթ ես:

Երբ չես երգում՝

Ոտեր առած մի ձանձրույթ ես,

Միս-ոսկորի քայլող կույտ ես,

Եվ ո՛չ խեժ ես,

Ո՛չ ավիշ ես.

Քո իսկ հոգուն կպած ձյութ ես:

Հե՛նց երգեցիր՝

Դու ուրի՜շ ես.

Միանգամից գեղեցկացած,

Ո՛չ թե մարդ ես,

Այլ կախա՜րդ ես,

Մո՛գ ես,

Դյո՛ւթ ես:

Հենց երգեցիր՝

Ասեն-չասեն,

Ուզեն-չուզեն՝

Թո՛ղ որ փոքըր,

Բայցևայնպես դարձյալ գյուտ ես...

Դու պարզապես... երգող նյութ ես,

Երգող նյութ ես...

24.IV.1959թ.

Մոսկվա