Պարույր Սևակ


ԴՈՒ ԵՍ ՄԵՂԱՎՈՐ

Դու ես մեղավոր, որ ես մենակ եմ,
Եվ մենակ, մոլոր թափառում եմ միշտ,
Մեղավոր ես դու, որ մեծ աշխարհում
Ոչ մեկի սերը սրտիս չի կպնում:
Դու ես մեղավոր, որ արցունքն աչքիս
Գիշեր ու ցերեկ, քնած թե արթուն,
Աղոթում եմ ես, որ սիրուդ նման
Մի ուրիշ սեր ինձ Աստված պարգևի:
Մեղավոր ես դու, որ միշտ այլ մարդկանց
Կողքով անցնում եմ անտարբեր ու քար,
Ու չեմ նկատում ջերմ հայացքներըԱն
Եվ խույս եմ տալիս ամենքի սիրուց:
Դու ես մեղավոր, այո, միայն դու,
Քո սերը սրտիցս ջնջել չի լինում,
Քո աչքերն են ինձ անվերջ հետևում,
Քո ձայնն է անվերջ իմ ականջներում:
Մեղավոր ես դու, որ բարի ու լավ
Շատ աղջիկների վշտացրել եմ ես,
Խոցել եմ անսիրտ ու չեմ ցանկացել
Նրանց հասկանալ, ընդունել նրանց:
Դու ես մեղավոր,որ ում տեսնում եմ
Իսկույն քեզ հետ եմ ես համեմատում,
Ով որ ինձ սիրո խոսքեր է ասում,
Ես քո խոսքերն եմ անընդհատ հիշում:
Մեղավոր ես դու, որ ցերեկն ամբողջ
Ուրիշների հետ է իմ կյանքը անցնում:
Բայց երբ փակում եմ աչքերս հոգնած՝
Դու ես երազում ինձ այցի գալիս:
Դու իմ մեղավոր, դու իմ վաղեմի,
Ի՞նչ ես դու ուզում, ինչու՞ ես պատժում,
Ինչու՞ չես թողնում, որ սիրեմ մեկին,
Ինչու՞ չես ուզում երջանիկ լինեմ:
Ուզու՞մ ես քաղել մեղքդ իմ հանդեպ,
Դուրս ե’կ ուրեմն իմ սրտի միջից,
Օրհնի’ր իմ կյանքը սիրուդ օրհնանքով,
Եվ աղոթիր, որ ես մենակ չմնամ:

Комментариев нет: